zondag 11 april 2010

Bezoek aan de lezing ‘Geestelijk groeien, hoe doe je dat?’ van Hans Stolp

Zonder al te grote verwachtingen van mijn kant rijden wij richting Amersfoort om op tijd bij de Lezing aanwezig te zijn.
Wij rijden met ons vieren en ieder van ons heeft zijn reden om Hans Stolp te zien en te horen. Ik ben vooral nieuwsgierig naar de persoon Hans Stolp, en de manier waarop hij zich presenteert. Ben ook open voor nieuwe ideeën over spiritualiteit en naar het fenomeen Jezus.


Vanaf het begin ben ik blij verrast met de prettig aanvoelende ruimte en de
ruim opgezette en een prettig verlopende registratie. Opvallend veel mensen van mijn leeftijd ( boven de 50 en onder de 70!).
De lezing begint op tijd en vanaf het eerste moment is het boeiend.

Hans legt haarfijn uit dat alle religies inwijdingsscholen zijn. En dat wij het meest kunnen leren van het leven zelf. En dat is ook precies wat wij aan het doen zijn, hier in Vlissingen. Elke maandag avond ben je van harte welkom om tussen 2000 en 2200 met elkaar onder mijn begeleiding te delen, wat je van het leven te leren hebt.

Hans gaat nog een stukje verder, waar hij de beginselen uitlegt van spirituele beoefening.
Het is duidelijk dat alle wegen uiteindelijk leiden naar je hart. Alleen als er verbinding tussen je hoofd(gedachten) en je buik (gevoelens) tot stand komt met je hart in het centrum. Dan wordt je hart de poort naar je verdere groei, en maak je stappen voorwaarts.

Hoewel Hans Stolp spiritualiteit vanuit christelijke traditie benadert, betrekt hij bij zijn verhaal alle religies waarmee spiritualiteit voor ieder toegankelijk wordt.

Wat fijn is bij Hans zijn betoog, is dat hij de ruimte geeft om te voelen, en ieder mens en iedere religie in zijn waarde laat. Hij legt de dingen niet alleen haarfijn uit, hij spreekt direct naar het hart, en dat is vast waarom hij steeds herhaalt: ‘Voel je dat?’ in plaats van “begrijp je dat?”

Hans heeft het over de kracht van verwondering. Verwondering naar de natuur, verwondering bij de geboorte en verwondering bij de dood. Verwondering spreekt mij aan, in tegenstelling tot twijfel, beredeneren en het proberen te begrijpen. Dat laatste gebeurt uit mijn hoofd. De verwondering komt rechtstreeks uit het hart. Mijn hart en jouw hart is de plek waar het contact met de geestelijke wereld mogelijk wordt.

Hans heeft het over mededogen, mededogen naar bijvoorbeeld Palestijnen en Israëliërs die de onder de invloed van negatieve energieën hun lessen mogen leren en uiteindelijk de fakkel van de vrede aan zouden mogen steken.

Hans heeft het niet over het waarom, maar over het daarom. Dat in elke gebeurtenis in deze wereld een les voor de mensheid schuilt.
Als je op deze manier naar de wereld kijkt, dan is er plek voor zachtheid, een plek voor humaniteit, een plek voor begrip en groei. Dat wil niet zeggen dat wij alles voor lief aan moeten nemen, het bewaren van onze grenzen komt niet in geding, maar het grote geheel wordt dan eerder toegankelijk. Hierdoor blijft er veel meer ruimte voor groei en ontwikkeling van je eigen individu, groei en ontwikkeling die altijd door gaat, door alle levens heen.

Aan het einde van de Lezing laat Hans zijn openheid en zijn verwondering en ontroering zien, als hij benoemt dat Jezus in ons midden is.

De persoon Hans Stolp bleek ook toegankelijk te zijn. Hij gaf de ruimte om hem in de pauze aan te spreken en het boek van Marieke ‘De helende Reis in de Praktijk” aan te kunnen bieden. Wij hebben toestemming gekregen om een deel van zijn lezing te mogen gebruiken op onze nieuwe site.

Samengevat:
Behalve de wijsheid en bevestiging dat wij op het goede pad zijn, en het lichtje vanuit Zeeland mogen laten schijnen naar de rest van de wereld, is het heerlijk om in de energie van openheid met elkaar te zijn. De energie waar gevoelens een plek mogen hebben, en waar wij ons zelf mogen zijn.

1 opmerking:

  1. Wat leuk om hier op deze plaats te lezen over deze lezing van Hans Stolp. Ikzelf ga al een aantal jaren naar zijn lezingen en geniet altijd enorm van de bijzondere sfeer die hij weet neer te zetten. Ik zeg wel de sfeer die Hans neerzet, maar ik voel daar altijd de aanwezigheid van meerdere prachtige energieën, Hans benoemt het als de Christusenergie in ons midden.Zijn lezingen zijn voor mij altijd een feest der herkenning en geeft mij ook altijd weer inspiratie om mijn weg te vervolgen. En ja, de weg van het Hart dat is de mooiste weg.... ook voor mij.
    Dank voor je artikel David.
    Hartegroet, Annemieke

    BeantwoordenVerwijderen

WIE BEN IK

Mijn foto
Vlissingen, Netherlands
Dat is een hele goede vraag! Het antwoord afhankelijk is van het moment waarop deze vraag gesteld wordt. Want, zeker bij zijn er momenten dat ik alleen de lagen zie waaronder ik mij veilig aan het verstoppen ben. Onder deze lagen vind ik hetzelfde warmte, liefde en rust die in ieder van ons huist. Hierdoor, ben ik niet veel anders dan jij of wie dan ook. Zonder deze bril mag ik kwetsbaar zijn, mag ik dingen niet weten, mag ik gewoon zijn. Kijkt de rest van de wereld ook zo? Zolang het de wereld van 2 dimensies is waarschijnlijk niet. Want wij moeten expert zijn!! Expert waarin, zou ik mij afvragen? Als wij allen mogen putten uit de oneindige kennis die overal al is en energetisch beschikbaar is waarom dan deze onderscheidinglijn. Waarom zou je dan een expert willen zijn? Om te weten wie je bent!!! Dit is een paradox die wij onszelf continue creëren. Om? Achter te komen wie wij zijn!!!! Alleen wat wij werkelijk zijn is: een oneindige bron van energie en volgens kwantum fysici een grote niks. Als wij niks zijn, dan is er geen onderscheid en dan is ook ineens gelijkheid en dan mogen wij wel zijn. Gewoon zijn. Wil je toch weten kijk dan op www.journeytherapeut.com