Breng het beste bij elkaar omhoog, in plaats van wijzen naar het slechte.

Voor mij is de basis van een relatie gelijkwaardigheid met een gezonde balans. De balans die bij mij eerder doorslaat naar adoratie van mijn partner. Dat is wat iedereen zeker aan het begin van zijn relatie herkent, zo trots is op zijn partner, dat iedereen hem/haar zou moeten zien en ook zou moeten horen hoe geweldig hij/zij is. Na verloop van tijd kan het gebeuren dat je steeds meer kritiek richting je partner levert en hem of haar naar beneden haalt.

Tot mijn eigen verbazing, ontdek dat ik mijn Partner (Marieke) soms naar beneden haal. Hoe zou dat komen? Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat vroeger met al mijn partners heb gedaan. De focus lag altijd op het negatieve. En dus schiet ik er niks mee op!
Zou het komen omdat ik dat klakkeloos van mijn moeder heb over genomen? Of zitten ik en mijn partner (Marieke) nog steeds in de concurrentie strijd. Speelt mijn Ego weer op? Dat verhaal wat zich onbewust continue afspeelt: Als de ander minder is, dan ben ik beter.

Er zijn misschien nog 100000 andere oorzaken waarom het gebeurt. Ik weet het echt niet, de patronen zijn automatisch. Voel ik mij beter door Marieke naar beneden te halen? Nee dat zeker niet. Eerder slechter, want dat creëert alleen maar negativiteit en spanning in de relatie. Niet alleen in de relatie maar ook naar onze kinderen toe hebben we de neiging om ze naar beneden te halen. Het punt is dat wij niet precies weten hoe wij kritiek kunnen leveren. Opbouwende kritiek wel te verstaan, en niet afbrekende kritiek.
Dus in plaats van: ‘ Ruim je troep even op’ zou je ook kunnen zeggen: ‘ Hoe zou het voor jou zijn als je kamer schoon is?’
Let op: Het gaat hier om geen enkele persoonlijk kritiek, alleen over het feit van een schone kamer.

Dit zou je ook naar je partner kunnen doen. Je zou je partner kunnen vragen of zij/hij bereid is om feedback te krijgen. Mocht dit niet zo zijn, dan zou je het later weer kunnen proberen.

Nog veel belangrijker is om jezelf eerlijk af te vragen, of je gelukkig bent met jezelf op dat moment. Wat heb je op dat moment eigenlijk nodig. Is het aandacht? Vraag dan directe aandacht. Is het behoefte aan rust? Vraag dan rust. Is het het kleine kind in jou die het idee heeft dat het niet wordt gehoord? Luister er dan goed naar en geef het de aandacht die het vraagt.
Mijn beste advies is te blijven kijken naar alle positieve kwaliteiten die in je partner zijn. Want tenslotte ben je de relatie ingegaan omdat je van je partner houdt, en omdat je haar/zijn licht hebt mogen zien.

Weet je wat? Het licht is er nog steeds, je hoeft niet naar de donkerte te blijven zoeken, want het licht is toch veel groter.
Soms hoor ik mensen zeggen, ‘Ik kan niets positiefs aan mijn partner ontdekken.’

Dat is omdat je het niet wilt zien. Want als je het ziet, dan zit je in je eigen ongelijk. Dan klopt je eigen slachtoffer, martelaar en bla, bla, bla verhaal over jezelf niet.

Hoe zou het voor je zijn als je een relatie met een engel hebt. Een engel die net zo groot en sterk is als jezelf.
Want alleen dan, zou je naast elkaar in Harmonie kunnen zijn en leven

Een oefening:
Ga tegenover elkaar zitten, en kijk elkaar in de ogen.
Vertel elkaar wat je ziet.
Geef elkaar de kans om de dingen uit te spreken. En ga net zo lang door totdat de engel in jou, de engel in jouw partner heeft ontdekt.

Wil je jouw relatie een frisse wind inblazen?

kijk dan op http://www.journeytherapeut.com