Deze meditatie is een combinatie van de Helende Reis en Vipassana. Hierdoor ontstond een krachtige, diepe en fijne healing, die wij graag met je willen delen.
Leon was zo aardig om zijn ervaring met deze meditatie op schrift te zetten, die je hier onder kunt lezen.
En door hier op te klikken kun je de visualisatie beluisteren
Meditatie “reis door het lichaam”
We krijgen op een liefdevolle wijze op donderdag ochtend een prive Vipassana meditatie. En we zijn Anneliese mijn levenspartner en ik zelf,
David legt uit hoe we het beste kunnen gaan zitten, omdat dit een lange zit wordt.
Gekruiste bene handen open losjes op de knieën en de boven bene aan de de onderzijde ondersteunt dmv een paar opgevouwen dekentjes.
Rechte rug kin iets naar de borst, kruin naar boven gericht.
David heeft hier ervaring mee daar hij pas een 10 daagse retraite acher de rug heeft, meditatie van s’morgens 0430 tot s’avonds 2100h. (en niet voor de eerste keer)
Onze meditatie zit duurde +/-75 minuten (in het echt 53 minuten!) en ik vond dat al behoorlijk ongemakkelijk worden aan het eind.
In deze meditatie ’reis door je lichaam’ is je lichaam het meditatie object, om je lichaam te ontspannen en je geest te verstillen.
Je maakt een reis door je lichaam om elk lichaamdeel aandacht te geven.
Iedere keer als je gedachten afdwalen keer je terug naar het gebied waar je aandacht is op gevestigd.
Hiermee train je je focus en concentratie vaardigheden. Tevens probeer je de sensatie in je lichaam waar te neme en te voelen:een trillinkje, kriebeltje, kraampje, een spanning, knop in je darmen enz.
Met David zijn we begonnen onze aandacht op onze ademhaling te volgen, en wel driehoek gevormd door je neus en je bovenlip.
Wat voel ik bij de in en uitademing, wat doet het met me, wat word ik gewaar.
Als mijn gedachten afdwalen ga ik weer terug naar mijn ademhaling, en blijf op mijn ademhaling gefocust.
Ik laat het vanzelf gaan, ik stuur niets, ik neem waar hoe de lucht langzaam door mijn neus naar binnen gaat mijn longen vult en weer naar buiten gaat, Daarna vroeg David onze aandacht op onze kruin te richten.
pProbeer de huid te voelen tintelingen en evt. spanningen waar te nemen. Laat het toe en de spanning verdwijnt. Ga zo verder tot je helemaal bij je tenen uitkomt en daarna weer terug tot op je kruin.
Probeer alle gewaarwording/sensaties te voelen en te ervaren.
Ik ga alle onderdelen niet benoemen waar ik aandacht aan geschonken heb, dit wordt me een lang verhaal.
Wat ik wel wil benoemen is dat bij mij geen tintelingen kleine spanningen of licht klinkend klokgeluid was.
Het was werkelijk zwaar geschut, krampen, samen gebalde vuisten, (ik dacht dat ik met open gevouwen handen zat) spanning in armen en benen. Steeds, ontspande ik me, maar als ik ging verzitten merkte ik dat de spanning er steeds weer ongemerkt ingeslopen was.
Overal was trilling zodat ik het gevoel had niet stil te kunnen zitten, wat ik erg hinderlijk vond, en het werd me warm en dan weer koud. Ik had het gevoel dat alles shakete en schokte en dat ik niets onder controle had.
Toen we op terugweg bij de schouders en nek aangekomen waren dacht ik nu kan het niet lang meer duren, ik kreeg er ook pijntjes bij door het lange zitten wat ik niet gewend was.
Toen David de verlossend woorden uitspraak: concentreer je weer op je ademhaling en wordt je bewust van elke ademhaling, wordt je bewust van elke in en uit ademhaling; begon ik me weer meer op mijn gemak te voelen.
Mede door dat we nu konden overstappen naar een ander traject van de reis het kampvuur proces in een meer comfortabele houding, nl liggend. Wat me zeer aangenaam was.
Voordat we aan het 2e traject begonnen mocht ik met een magische 5 treden trap, naar een ander opstap punt. Om deze plaats te bereiken daalden we langzaam de trap af die me in het grote onbekende voerde, mijn eigen essentie: deze trap staat symbool voor ontspanning en rust. Om je in een diepere staat van ontspanning te brengen heel behaaglijk ontspannen van lichaam en geest.
Het gaat vanzelf, je hoeft je geen zorgen te maken. Als ik op de opstapplaats aangekomen ben, zie ik mijn mentor en we stappen samen in de intercity rechtstreeks op mijn doel af non-stop, niet zoals met de stoptrien voorheen ‘met de reis door mijn lichaam’ rijden, voelen, doorgaan, stoppen, voelen, enz.
De intercity stopt buiten mijn lichaam daar waar de woede, verdriet, teleurstelling, vandaan komt. In de voorgaande meditatie, deze herinnering is voor mij heel pijnlijk, Als we uit de trein gestapt zijn, pakte mijn mentor mijn hand en we lopen naar een gezellig kampvuur verderop.
Daar begint de dialoog in het rollenspel met de hoofdrolspeelster van mijn drama. Ook andere spelers in de bijrollen doen mee. Evenals toehoorders. Die allen uitgenodigd zijn. Ik voel me beroerd er is algehele malaise.
In dit proces is het vergeven essentieel.
Vergeven is de ander z’n schuld niet toerekenen.
Die vuist die ik gebald hield, open ik tot een hand die zich naar de andere uitstrekt.
Je vraagt niet om vergeving, je wacht tot het je geschonken wordt. Ik weet dat dit niet makkelijk is en al helemaal niet vanzelfsprekend.
Het vergeven van onszelf en anderen bevrijdt ons van het verleden. De weg naar liefde is vergeving. Liefde is het antwoord op ieder heling.
Tijdens het vergeving proces komen bij mij de diepste emoties naar boven. Heb het er altijd moeilijk mee, wordt heel week naar de ander toe. Wil ze troosten zo als je een klein kind troost ze op je schot nemen, maar dit gaat me nu te ver.
David gaat heel geduldig en liefdevol met het proces verder.
Tot we beiden uitgenodigd worden langzaam naar het bewustzijn terug te keren en onze ogen als we er aan toe zijn te openen en te weten dat waar we de reis begonnen ook weer terug gekeerd zijn nl
In de Emmastraat 60 te Vlissingen.
Direct schieten eer gedachten door mijn heen: het houdt hier niet mee op, de pijntjes en pijnen horen bij het leven, ook die komen en gaan ook als we er aan werken.
Het is als een cirkel, geen begin en geen einde.
Ik denk God of welke creator het ook moge zijn van deze Globe, dezelfde gedachte heeft gehad.
Er is geen begin en geen einde ik maak de wereld rond!
Ik heb behoefte mezelf te feliciteren om de moed in het verleden te hebben gehad de moeilijk drempel van de Emmastraat te overschrijden, om eerste wankele schreden op het pad van de Journey en de spiritualiteit te zetten.
Het heeft mij veel gebracht. Nog meer losgelaten, door alle lieve mensen die ik daar ontmoet heb.
Special door Marieke en David, en David wil ik extra bedanken.
Als we niet veel zeggend naar de parkeerplaats teruglopen ben ik lichter, voel me sterker loop recht op en in mijn kracht
TODA! (dank je wel) Leon
Aanstaande vrijdag is de volgende bijeenkomst hier na elke donderdag om 1000 uur tot 1200 uur!
Klik hier nogmaals de visualisatie door je lichaam gedeelte te beluisteren.
Aanmelden bij info@journeytherapeut,com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten