zaterdag 4 juni 2011

Haal geen oude koeien uit de sloot

TIP VOOR EEN GOEDE RELATIE!!!

In het verleden gebeurt niets meer. (Eckhart Tolle)

Maak jij je verleden belangrijk?

Leef je nog uit het verleden?

Wij hebben meestal een ongelooflijke behoefte het verleden erbij te halen en het belangrijk te maken. Echter het verleden is er altijd. Dat is iets wat wij niet meer terug kunnen krijgen in het heden, hoe hard wij er ook aan trekken. Het is niet belangrijk of het een goed of een slecht verleden is geweest, het blijft een verleden. Verleden is een schim en zolang dat je behoefte er aan hebt of behoefte hebt om het met het heden te vergelijken, zou je nooit vrij kunnen zijn. Want elke keer als je aan het verleden denkt, geef je jezelf niet de kans om te genieten van wat er nu is. De behoefte om het verleden erbij te halen is er altijd wanneer je je ongelukkig voelt of niet compleet. Eigenlijk zolang je nog zoekende bent en niet de rust hebt om te genieten van wat er nu echt is, blijft de behoefte om het verleden erbij te halen aanwezig. Zolang dat je behoeftig blijft, kom je niet bij de echte jij. Want in werkelijkheid, waar je echt plezier uit kan halen is nu aanwezig. En je kunt geen plezier hebben in het verleden, want die kans heb je gewoon gemist of achter je gelaten. Het is dit moment in het nu wat je roept om te genieten. Dat wil overigens niet zeggen dat er ook dingen zijn waar je in het verleden van hebt genoten. Alleen zelfs de dingen, waar je in het verleden heel veel plezier aan beleefd hebt, hoeven niet perse zo plezierig in het nu te zijn. Jij bent nu zelf anders dan in het verleden, je bent niet meer dezelfde persoon als toen.

Vergelijk het met een draaimolen waar je als kind niet vanaf kon blijven, en rondjes achtereen met plezier in draaide. Dat is echt in het nu zijn, je genoot daar elk rondje weer opnieuw van, en het paard bleef net zo spannend, en de toeter van de motorfiets maakt elke keer opnieuw en geweldig geluid. Een paar jaar later keek je er niet meer naar om, en als volwassene denk je misschien; ‘Shit een draaimolen, daar moet ik weer op mijn kind wachten, of ik krijg hem er zeker voorlopig niet meer uit!’

Als je met deze wetenschap naar je relatie kijkt, realiseer je:

Je relatie is in het nu! De relatie die je voor je zelf hebt gecreëerd of beter gezegd, nog steeds aan het creëren bent, dat is je ware relatie.

Natuurlijk is het verleidelijk is om te wijzen naar het verleden.

Door in het verleden te blijven heb je geen vertrouwen in de toekomst. Realiseer je dat zolang je wijst op de fouten in het verleden, heb je geen enkele kans om te genieten in het nu. Zelfs de goede dingen die in het verleden zijn gebeurt, zijn geen enkel garantie voor wat er nu is. Wij blijven veranderen, wij blijven groeien. Gelukkig maar. Anders blijven wij stil staan en dat is volgens mij niet echt de bedoeling van dit leven.

Vermijd woorden zoals ‘altijd’ en ‘nooit’, want door deze woorden te gebruiken geef je elkaar niet de kans om je gedrag te corrigeren. Het is veel beter om te zeggen dat het gewoon pijn deed toen je partner bepaald gedrag vertoonde.

Door eerlijk en open te zijn, maak je de deur open naar de liefde van je partner. Ook al vind je het nodig om een bepaald voorval uit het verleden naar boven te halen. Soms is het inderdaad nodig. Je ingang is dan: Het voelen van de pijn en niet: De behoefte om het gedrag van je partner te veranderen. Want uiteindelijk gaat het helemaal om je eigen groei, je partner is een geweldig hulpmiddel hierbij. Vooral een partner waar je de meeste conflicten mee hebt. Want hij/zij is degene die jou op je pijnlijke plekken wijst. Voor mij is het altijd een signaal om stil te staan en echt te voelen wat er bij mij aan de hand is.

Niet altijd gemakkelijk, want mijn hoofd is er aan gewend om het probleem bij de ander te zoeken. Bij de ander het geluk te behalen.

‘Geluk bij de ander zoeken?’ ‘Jij moet mij gelukkig maken!’ ‘Alleen jij kunt mij gelukkig maken!’

Wat een flauwe kul uitspraken! Op deze weg kun je het een tijd volhouden. Toch zal dit altijd een doodlopende weg blijken.

Mocht je een partner vinden die je in alles volledig zou geven wat je nodig hebt dan ga je dood van verveling op een bepaald moment. Zonder stimulans is er geen groei, zonder uidaging geen leven in harmonie.

Het vasthouden aan een fijn verleden is geen sleutel voor je geluk. Het contact met het verleden is meer een herkenning naar wat je toen op een bepaald moment nodig had. Het verleden is ook een moment opname van een bepaald stap uit je leven. Die stap die je nog steeds zou moeten zetten of juist hebt gezet.

Een bepaalde drempel die je hebt overwonnen. (uit een pijnlijk verleden.)

Een stap die je nog steeds moet zetten en een bijzonder leermoment (een goed verleden, misschien veel beter een aangenaam verleden).

Eigenlijk is er geen verschil in het leermoment tussen een “goed” en een “slecht” verleden. Ik heb relaties gehad waar ik alleen met een gedoseerde afschuw aan terug denk. Dat zijn de relaties waar ik het meest van heb geleerd.

Want als ik dezelfde situatie nu tegen kom, ligt mijn pijn helemaal bloot. En klaar om toegelaten te worden en uiteindelijk is die ook vrij om te gaan.

Er zijn ook relaties waar ik schijnbaar heel gelukkig ben geweest. Dat waren de relaties waar ik mijzelf vooral tegen kwam in het stukje please gedrag, een stukje niet voelen, een idyllisch alles in stand willen houden. Absoluut niet objectief naar mijzelf en naar de buiten wereld. Dat zijn de momenten in mijn leven waar ik mij in mist hulde, met het gevolg dat het gevoel wat wel naar boven wilde komen werd onderdrukt. Zelfs met behulp van verdovende middelen, namelijk een jointje of wijn. Of me te storten op overvloedig werken, tot 12 uur per dag. Het ging vooral om niet te willen voelen. Uiteindelijk loopt dit soort van relaties stuk. Dat is wat een ogenschijnlijk ‘goede liefdevolle stabiele’ relatie uiteindelijk tot gevolg kan hebben als je niet bereid bent om naar jezelf te kijken.

Dit is wat ik voor mijzelf onbewust creëerde, alleen omdat ik er toen nog niet aan toe was om naar mijzelf te kijken.

Dus ik ben dankbaar voor al mijn relaties, en vooral voor mijn huidige relatie. Want nu is het moment van bewuste keuzes maken en bewust leven.

Praktisch:

Zorg er voor dat je in je communicatie het verwijt naar het verleden vermijdt. Zorg ervoor dat je woorden als ‘altijd’ en ‘nooit’ vermijd. Beter om te zegen is: ‘Ik zou het fijn zou vinden als…… ‘ Vraag dan ook gelijk of je partner hier aan kan voldoen. Zo niet, dan weet je dat je dit niet van hem/haar kunt verwachten.

Het is oké om te zeggen dat een bepaald gedrag in het verleden je pijn heeft gedaan en dat je daar graag op terug wil komen. Dat je om hulp vraagt om dit pijndeel aan te gaan. Zeg ook duidelijk wat je van de ander verwacht: Dat er gewoon naar je geluisterd wordt. Door dit uit te spreken naar de ander, is dit voor jou een herkenning van je pijn. Dat is voor jou alleen al het feit dat je mag zijn zoals je bent. Houd het bij jezelf, vooral in je communicatie, en houd ook rekening met je partner.

Maak desnoods een afspraak samen en stel een tijd vast. Het maken van afspraak om met elkaar te praten lijkt misschien overdreven, maar als je partner geen tijd heeft op dit moment en andere prioriteiten heeft, (wat overigens niet wil zeggen dat hij/zij niet van je houdt) dan bereik je bar weinig met communicatie. Hierin schuilt juist het gevaar dat het gesprek snel afgerond moet worden zonder dat er echt naar elkaar wordt geluisterd of juist oude koeien uit de sloot gehaald worden.

Verval ook niet in de andere fout, namelijk: ‘Hij/zij moet toch zien dat ik ongelukkig ben. Hij of zij moet zien dat ik hem/haar nodig heb. Hoe zo heeft hij/zij andere dingen te doen, ik ben toch het belangrijkst!’ Ja,hij /zij ziet het wel, maar als er geen uitnodiging van jouw kant komt om aan de tafel te zitten, is er geen enkele reden dat hij/zij het wel doet.

Want misschien is hij/zij er nog niet aan toe, misschien kiest hij/zij ervoor om te blijven lijden. Heb daar juist respect voor, want op die manier krijg jij echt de kans om voor jezelf te kiezen. Je eigen koers te bepalen en voor je zelf en je eigen groei te kiezen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

WIE BEN IK

Mijn foto
Vlissingen, Netherlands
Dat is een hele goede vraag! Het antwoord afhankelijk is van het moment waarop deze vraag gesteld wordt. Want, zeker bij zijn er momenten dat ik alleen de lagen zie waaronder ik mij veilig aan het verstoppen ben. Onder deze lagen vind ik hetzelfde warmte, liefde en rust die in ieder van ons huist. Hierdoor, ben ik niet veel anders dan jij of wie dan ook. Zonder deze bril mag ik kwetsbaar zijn, mag ik dingen niet weten, mag ik gewoon zijn. Kijkt de rest van de wereld ook zo? Zolang het de wereld van 2 dimensies is waarschijnlijk niet. Want wij moeten expert zijn!! Expert waarin, zou ik mij afvragen? Als wij allen mogen putten uit de oneindige kennis die overal al is en energetisch beschikbaar is waarom dan deze onderscheidinglijn. Waarom zou je dan een expert willen zijn? Om te weten wie je bent!!! Dit is een paradox die wij onszelf continue creëren. Om? Achter te komen wie wij zijn!!!! Alleen wat wij werkelijk zijn is: een oneindige bron van energie en volgens kwantum fysici een grote niks. Als wij niks zijn, dan is er geen onderscheid en dan is ook ineens gelijkheid en dan mogen wij wel zijn. Gewoon zijn. Wil je toch weten kijk dan op www.journeytherapeut.com