Vandaag laat Scotland zich op haar zonnige kant zien, het regent namelijk. Terwijl wij juist vandaag moesten helpen in de groente tuin van de Commune. Wij moesten onkruid wieden op een veld waar witte kool groeit. Het hoort bij de “Ervarings week” die iedereen die iets op Findhorn wil doen, moet ondergaan.
Het idee om in de regen te gaan werken in de tuin, terwijl je voor deze week betaald hebt, is niet helemaal naar onze smaak. Hoewel het uiteindelijk wel gezellig was, om met elkaar te werken en met elkaar te geinen over van alles en nog wat. Achteraf hielp het nog meer om te horen dat alle groentes die wij hier eten daar vandaan komen. Dit mede dankzij de mensen die net als wij in de “Ervarings week” voor ons, hier aan bijgedragen hebben. En dankzij de mensen die elke dag vast in de velden werken. Wij nemen vaak alles voor vanzelfsprekend aan; groentes liggen gewoon in de winkel en brood bij de bakker. Ik mag meer respect hebben voor mensen die ervoor gekozen hebben om datgene te doen waardoor wij smakelijk kunnen eten. Dat alle voedsel terecht komt waar het terecht moet komen om uiteindelijk te eindigen in mijn buik.
In de middag hadden wij wat tijd met de groep. Iedereen kon een activiteit inbrengen. Wij hebben het gedicht van Oriah Mountain Dreamer “De uitnodiging” voorgelezen, en het lied van Miten “The second Chance” laten horen. Het was een ontroerend moment. Daarna hebben 2 mensen een prachtig lied gezongen, en een Tarot legging voor de hele groep door een jongen van 21 jaar, die dit fantastisch deed. De reading in het kort: het komt wel goed met ons, hoewel wij ook wat tegenslagen mogen verwachten (-:.
Dan lekker samen met Marieke gezeten bij de ingang van het hotel waar de foto vandaan komt. 1800 was het eten tijd(de tijden zijn heel stipt hier), toch was deze keer het eten nog niet klaar. Toen gebeurde iets wat voor mij een heel mooi moment was. De chef-kok kwam naar buiten en zei met een glimlach dat wij nog 7 minuten moesten wachten tot dat de pizza klaar zou zijn. Hij zei in al zijn openheid en heel liefdevol dat wij de tijd zouden kunnen gebruiken om samen te gaan zingen en hij zette meteen in. De mensen die daar stonden te wachten deden met volle overgave mee. Uiteindelijk zijn wij geëindigd in akapella van 4 groepen en om 1815 konden wij aan de pizza. Het lijkt een beetje utopisch, maar het is wel gebeurt en het is echt mogelijk.!! Hoe fantastisch kan het zijn als je op die manier met de uitdagingen in je leven omgaat. In plaats van balen dat de dingen niet op tijd klaar zijn, en dat de schema’s in de soep lopen, gewoon gaan zingen.
Zo is Schotland, dat maakt het een zo bijzonder land. Ondanks dat het er vaak slecht weer is is het juist dan schitterend.
BeantwoordenVerwijderenVaak staan we er niet bij stil wat er allemaal aan vooraf gaat voor wij iets kunnen, wie daar met hart en ziel aan heeft gewerkt.
Echt bijzonder van de kok, een voorbeeld voor ons allemaal !