Vaderschap

Vandaag zou ik graag over de betekenis van nachtrust schrijven. Alleen het thema wat mij al de hele dag bezig houdt is vaderschap.
Wat is een goede vader? Een vader die alles voor zijn kind over heeft en die altijd zegt dat hij voor het kind klaar staat en er eigenlijk nooit echt tijd voor heeft? Ik bedoel, zich helemaal aan het kind en aan het moment overgeeft. Er wel tijd voor maakt, maar in zijn hoofd toch een aantal andere prioriteiten heeft. Daarin herken ik mijzelf volledig, en wat een gemis eigenlijk. En wat heb ik daar spijt van, dat ik er niet echt voor mijn kind kon zijn. Terwijl ik best een goede papa ben. Dankzij mijn huidige relatie en jonge kinderen kan ik het vaderschap gelukkig opnieuw beleven en het anders ervaren. Wat belangrijk blijkt is: jezelf te mogen verplaatsen in de wondere wereld van een kind. Waar alles nieuw, spannend, uitdagend, licht en vooral in het nu is!!!!. Dat is niet echt gemakkelijk met mijn volwassen verstand, waarmee ik vooral aan de toekomst en de consequenties van elke te besteden minuut denk. Advies aan alle vaders, ga opnieuw de jeugd beleven, of het in een spel is, of gewoon aan de eettafel. Het is net als meditatie, geef je over aan het moment. Laat je ook maar even kind zijn, laat je blik varen en wees één met je kind. Want niet alleen je kind heeft dit nodig, ook het kind in jezelf zal daar blij van worden.