Schuld gevoelens naar mijn kind?

Als een vervolg op een Blog van gisteren. Zoals je de energieën van je ouders draagt, is het natuurlijk ook mogelijk dat je kinderen de energie van je dragen, waar ze niet helemaal blij mee zijn. Zoals mijn dochter een heel groot stuk onzekerheid van mij droeg. De onzekerheid heb ik vervangen door vertrouwen, alleen heb ik dat nooit met mijn dochter gedeeld, ook omdat ik er niet eens bewust van was. Alleen het idee al, dat er iemand van wie je houdt, nog steeds met je oude dingen loopt, zou mij ongelukkig kunnen maken. Daarom is het zo belangrijk met je geliefden te delen wat er in je omgaat, welke stappen je in je leven zet, en hoe je blik op jezelf en het leven steeds weer verandert. Op die manier kunnen ze jou ook zien voor wie je werkelijk bent, een bron van energie die continue in beweging is, en niet een vast beeld vergelijkbaar met een foto op de muur die daar altijd blijft hangen. Wij zijn niet een moment opname, wij zijn een levend iets. De definitie van het leven is, dat het continue in beweging is. Het enige wat nooit veranderd is IS. Dat IS, is wat wij werkelijk zijn, iets wat ons uniek en zuiver maakt. Iets wat alleen bij ons hoort, en daarom niet over te nemen is. Het is iets wat wij bij elkaar herkennen en wat ons dan op ons gemak stelt, want dan voelen wij gelijkwaardigheid en ontspanning.