dinsdag 4 mei 2010

Vraag jezelf af wil ik gelijk of wil ik geluk.

“Pas wanneer je gelukkig bent, kun je een ander gelukkig maken. Zo eenvoudig is het!” Adrie Talakua

“Wil ik gelijk of wil ik geluk?” Op het moment dat je ruzie hebt is dat wel een goede vraag om jezelf te stellen.

Sta even stil bij de prijs die je betaald om je gelijk te verdedigen. En weet je? Eigenlijk is het heel simpel: Jij hebt altijd gelijk en je partner heeft altijd gelijk. Wat je goed zou kunnen helpen is je te verplaatsen in de belevenis wereld van de ander. Hoe zou het voor de ander zijn, in dezelfde situatie vanuit zijn/haar perspectief bekeken.

Je bent niet meer het kind die niet wordt gehoord. Het is alleen zo dat je partner op dit moment niet in staat is om je te horen. De kunst is: Begrip tonen voor de ander, en een stap naar volwassenheid mogen zetten. Je zult jezelf kunnen afvragen: ‘ Waar blijf ik dan?’ Vervolgens kun je je direct afvragen: ‘Waar blijf je dan als je op je ivoren toren blijft zitten en toch nooit gehoord wordt!’
Want als je echt naar je partner luistert, open je de weg naar communicatie, waar ook ruimte voor jou ontstaat. En niet alleen omdat je partner naar jou luistert, maar vooral omdat je dan naar jezelf gaat luisteren.

Als je al in situatie beland waar je jouw gelijk aan het verdedigen bent, realiseer je dat er eigenlijk een hele grote roep naar HULP is vanuit je binnenste.
Vaak is het zo dat onenigheden worden gebaseerd op verschillende belevenis werelden. Zelf als je partners hebt van hetzelfde geslacht, is het niet raar dat je belevenis wereld anders is. Want je opvoeding is anders en je verleden en je ervaring met precies dezelfde handelingen kan anders zijn. Neem nu simpel boodschappen doen. Dat is voor iedereen zo een andere ervaring die gebaseerd is op:
Welke winkel was de eerste waar je boodschappen deed, met welke energie zijn boodschappen gedaan in je ouderlijk huis, wat was je eerste ervaring met boodschappen,

Wij hebben het over boodschappen doen, terwijl elke van ons er een volledig andere belevenis over heeft. Zelfs als jullie dit allebei leuk vinden, toch ervaart ieder van jullie dit anders.
Dit is een simpel voorbeeld, laat staan dat je over jouw gevoelens praat en wat meer van jezelf zou moeten laten zien.

Een relatie is niet de machtstrijd die je continue voert. Het is ook niet een strijd toneel waar je jezelf continue moet bewijzen. Dit is de enige plek waar je helemaal thuis mag zijn, uitrusten, op krachten komen en samen je volle potentie benutten.

‘Wil ik gelijk of wil ik geluk?’Dat is de enige vraag die ik mijzelf stel, als ik in mijn oude negatieve gedrag schiet. Dit gedrag heeft te maken met: Het beter weten, afsluiting en niks voelen, het wijzen naar de ander, kortom volledig buiten mijzelf zijn. Op zoek naar herkenning, op zoek naar bevestiging, op zoek naar een reden voor mijn bestaan, die ik dan bij de ander haal! Enorm grote hulp vraag! De enige die mij deze bevestiging kan geven ben ik zelf. Op zoek naar gelijk, geeft alleen maar verwijdering en eenzaamheid. Want, wie heeft er gelijk? Wij kijken allemaal door een gekleurde bril naar de werkelijkheid. Waar het echt om gaat is niet mijn werkelijkheid, en niet jouw werkelijkheid.

Werkelijkheid IS.

Er is een bepaalde stilte in het IS, en op het moment dat er contact met de stilte ontstaat, dan is er ineens ook geluk. Er gebeuren wonderen als je de ogen dicht doet en jezelf de kans geeft om alleen maar je ademhaling te volgen, en jezelf de kans geeft om daarin te ontspannen en te voelen. Het voelen zorgt uiteindelijk voor je innerlijke rust, alle verhalen die je hoofd je verteld mogen wel waar zijn, alleen zullen ze je nooit rust geven. Ze kunnen je misschien wel gelijk geven, maar nooit het geluk waar je recht op hebt.

Hoe ga je hier praktisch mee om?
Wat je kunt doen is heel simpel. Dat is aan jezelf vragen: ‘ Wil ik gelijk of wil ik geluk?’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

WIE BEN IK

Mijn foto
Vlissingen, Netherlands
Dat is een hele goede vraag! Het antwoord afhankelijk is van het moment waarop deze vraag gesteld wordt. Want, zeker bij zijn er momenten dat ik alleen de lagen zie waaronder ik mij veilig aan het verstoppen ben. Onder deze lagen vind ik hetzelfde warmte, liefde en rust die in ieder van ons huist. Hierdoor, ben ik niet veel anders dan jij of wie dan ook. Zonder deze bril mag ik kwetsbaar zijn, mag ik dingen niet weten, mag ik gewoon zijn. Kijkt de rest van de wereld ook zo? Zolang het de wereld van 2 dimensies is waarschijnlijk niet. Want wij moeten expert zijn!! Expert waarin, zou ik mij afvragen? Als wij allen mogen putten uit de oneindige kennis die overal al is en energetisch beschikbaar is waarom dan deze onderscheidinglijn. Waarom zou je dan een expert willen zijn? Om te weten wie je bent!!! Dit is een paradox die wij onszelf continue creëren. Om? Achter te komen wie wij zijn!!!! Alleen wat wij werkelijk zijn is: een oneindige bron van energie en volgens kwantum fysici een grote niks. Als wij niks zijn, dan is er geen onderscheid en dan is ook ineens gelijkheid en dan mogen wij wel zijn. Gewoon zijn. Wil je toch weten kijk dan op www.journeytherapeut.com