Patronen zijn vergelijkbaar met verslavingen. Elk patroon is net als een verslaving en is daar, om de emotie die er onder zou kunnen liggen, te verbergen. De pijn die ooit ontstaan is zo ondraaglijk geworden dat dit het liefst met een ander gedrag onderdrukt wordt. Dacht ik altijd dat ik verslaving gevoelig was, blijkt later dat wat ik aan het verdoezelen was gewoon het gevoel van onzekerheid was. Dit gevoel van onzekerheid heb ik ontdekt op het moment dat ik met een bepaald gedrag geconfronteerd werd: namelijk met mijn aandacht bij andere mensen, en vooral bij vrouwen zitten, Dit gedrag is door Marieke opgemerkt en daar ben ik mee geconfronteerd, echter heb ik het in het begin natuurlijk ontkend, daarna heb ik mijzelf wijs gemaakt dat het bij een gezonde en normale man hoort, want natuurlijk zou je door je conditionering naar een vrouw kijken. Ik ben toen dit gedrag gaan onderzoeken, door als het ware de film van dit gedrag beeld voor beeld te bekijken. Eerst kom je een beeld van de impuls tegen die vòòr het gedrag ontstaat, dan het beeld daarvoor, de milliseconde voor de impuls op zoek naar het gevoel die daar is. Ik vroeg mij af: als er een gevoel zou zijn die ik mogelijk aan het onderdrukken was, wat zou het dan zijn. En uit het niets kwam een antwoord: onzekerheid. Dat was zo helder dat ik ineens de film van mijn leven aan het terug spoelen was en bij elk gedrag die met bepaalde patronen te maken had, was steeds die onzekerheid aanwezig. Het leuke van deze ervaring nu, is dat ik gewoon onzeker mag zijn, zonder daar voor te moeten vluchten. En omdat ik weet dat de onzekerheid er is, heb ik er vertrouwen in dat het allemaal goed komt. Dit is een uitnodiging om je eigen gedrag op die manier te onderzoeken!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten