Posts tonen met het label maatschappij. Alle posts tonen
Posts tonen met het label maatschappij. Alle posts tonen

zaterdag 17 april 2010

Eerlijkheid

"Eerlijkheid is het eerste hoofdstuk in het boek der wijsheid."
Thomas Jefferson


Eerlijkheid een beladen woord? Nee, juist krachtig!
Wat is er mooier dan eerlijk zijn naar jezelf, niet naar je gedachten te luisteren, maar naar je hart.

Eerlijkheid heeft mij verder gebracht dat ik ooit voor mogelijk had gehouden. Zou ik niet eerlijk zijn naar mijzelf, dan zou ik niet doen wat ik nu doe, namelijk het leven te leven waarvoor ik hier ben. En te genieten van wat ik doe. Meer dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden.

Eerst was ik vooral bezig om het ideaalbeeld van mijn ouders waar te maken, en niet alleen van mijn ouders, maar het beeld van de hele maatschappij. Presteren, presteren en nog eens presteren. ‘Laat iets degelijks achter, zorg voor je nabestaanden, maak naam, en lever een bijdrage aan de maatschappij. Maak jezelf nuttig, bewijs dat je iemand bent, en zorg ervoor dat mensen tegen je op kijken’ deze zinspelingen zijn me met de paplepel ingegoten.

Ik ben er achter gekomen dat dit niet werkt, wanneer ik het gevoel heb dat ik niet doe waar ik gelukkig van wordt.

Dit speelde allemaal diep van binnen en op een onbewust niveau, want eerlijk is eerlijk: Alles wat ik hiervoor deed, deed ik met veel overgave en veel plezier. Alleen dat stemmetje in mijn hoofd was er ook altijd: ‘Zou het niet beter kunnen, zou ik niet beter daar of daar gelukkiger zijn’ enzovoort.

Dat stemmetje in mijn hoofd is al 2 jaar stil. Niet dat ik geen slechte dagen ken en dat ik mij nooit zorgen maak, alleen is het wel zo dat ik weet dat dit de weg is. De weg naar een bewust leven, in eerlijkheid naar mijzelf en naar mijn omgeving.

woensdag 11 november 2009

Het spel der gevoelens.

Wij zijn zo bang om ons gevoel te uiten, wij zijn zo bang om de ander te kwetsen. Maar is dat wel zo? Zijn wij niet eerder bang om onze gekwetstheid te laten zien? Lopen wij niet met overtuigingen dat gevoelens tonen bij de zwakkeren horen? Vooral in onze macho maatschappij gevoelens toe te laten, is “not done”!

Echter, als je weet dat er zoiets is als emotionele intelligentie, dan wordt het een ander verhaal. Vooral omdat emotionele intelligentie veel en veel krachtiger is dan onze gewone intelligentie (IQ). Bijvoorbeeld als je kijkt naar de capaciteit van data verwerking van ons hoofd, in onze mind (IQ) is dit maar 40 bits pers seconde. Een middelgrote computer kan dit ook gemakkelijk. Ons lichaam, waar onze emotionele intelligentie opgeslagen is, kan 200 miljoen bits per seconde verwerken! Dit is wel een indrukwekkende snelheid. In minder dan een seconde kan ons lichaam reageren, een ongelofelijke hoeveelheid stoffen uitscheiden, en tal van processen tegelijk in werking zetten. Pas later begrijpen wij eigenlijk wat er aan de hand is. Bijvoorbeeld: Je komt iemand tegen en je voelt je prettig of juist niet prettig. Je ontspant, of je bent op je hoede zonder dat je eigenlijk heel bewust iets kan waarnemen, laat staan begrijpen. Dat is je emotionele intelligentie die razendsnel reageert op alle prikkels die op dat moment door je lichaam waargenomen worden.
Kun je dit met het hoofd begrijpen? Natuurlijk niet! Je kunt het wel beredeneren achteraf. Alleen het continue zoeken naar antwoorden brengt je nergens. Soms is het goed om te vertrouwen, dat wat je voelt inderdaad op dat moment het juiste is.

En voor alle mensen die denken niet te kunnen voelen wil ik zeggen; houd je zelf niet langer voor de gek. Voelen hoort bij mensen. Voelen betekent niet dat je verdrietig bent, of juist alleen maar boos. Voelen is het luisteren naar wat je lichaam je te vertellen heeft. Als je kunt voelen dat je lichaam aangeraakt wordt, of dat je lichaam ergens een ongemak ervaart of een prikkel, dat is dan wat voelen is. De rest is beredeneren. Maak je geen gebruik van deze 200 miljoen bits per seconde, dan maak je geen optimaal gebruik van je volledige capaciteit.

Als je bang bent dat je gevoelens verhullen wie je werkelijk bent, dan bega je nog een grotere vergissing, want net als jij kijkt iedereen hier dwars doorheen en ziet wie jij werkelijk bent. Ook al heb je het nog zo goed weten te camoufleren. Want uiteindelijk is de grootste vraag die wij aan onszelf en de anderen stellen: WIE BEN IK?

De mooiste uitdaging in het leven is om het hart en het verstand op een lijn te krijgen.
Dat wil zeggen, de emotionele intelligentie en de gewone intelligentie samen te laten smelten, om compleetheid hiervan te ervaren. Dat is het begin van de eenheid waar iedereen zo naar op zoek is. Men noemt dit verlichting of andere dure worden. De echte waarheid is simpel, voel wat er op dit moment in je lijf is.
Laat je emotionele intelligentie aan het woord, en je ervaart de compleetheid en de heelheid van je MENS zijn.

WIE BEN IK

Mijn foto
Vlissingen, Netherlands
Dat is een hele goede vraag! Het antwoord afhankelijk is van het moment waarop deze vraag gesteld wordt. Want, zeker bij zijn er momenten dat ik alleen de lagen zie waaronder ik mij veilig aan het verstoppen ben. Onder deze lagen vind ik hetzelfde warmte, liefde en rust die in ieder van ons huist. Hierdoor, ben ik niet veel anders dan jij of wie dan ook. Zonder deze bril mag ik kwetsbaar zijn, mag ik dingen niet weten, mag ik gewoon zijn. Kijkt de rest van de wereld ook zo? Zolang het de wereld van 2 dimensies is waarschijnlijk niet. Want wij moeten expert zijn!! Expert waarin, zou ik mij afvragen? Als wij allen mogen putten uit de oneindige kennis die overal al is en energetisch beschikbaar is waarom dan deze onderscheidinglijn. Waarom zou je dan een expert willen zijn? Om te weten wie je bent!!! Dit is een paradox die wij onszelf continue creëren. Om? Achter te komen wie wij zijn!!!! Alleen wat wij werkelijk zijn is: een oneindige bron van energie en volgens kwantum fysici een grote niks. Als wij niks zijn, dan is er geen onderscheid en dan is ook ineens gelijkheid en dan mogen wij wel zijn. Gewoon zijn. Wil je toch weten kijk dan op www.journeytherapeut.com