Wij hebben meestal een ongelooflijke behoefte het verleden erbij te halen en het belangrijk te maken. Echter het verleden is er altijd. Dat is iets wat wij niet meer terug kunnen krijgen in het heden, hoe hard wij er ook aan trekken. Het is niet belangrijk of het een goed of een slecht verleden is geweest, het blijft een verleden.
Verleden is een schim en zolang dat je behoefte er aan hebt of behoefte hebt om het met het heden te vergelijken, zou je nooit vrij kunnen zijn. Want elke keer als je aan het verleden denkt, geef je jezelf niet de kans om te genieten van wat er nu is. De behoefte om het verleden erbij te halen is er altijd wanneer je je ongelukkig voelt of niet compleet. Eigenlijk zolang je nog zoekende bent en niet de rust hebt om te genieten van wat er nu echt is, blijft de behoefte om het verleden erbij te halen aanwezig. Zolang dat je behoeftig blijft, kom je niet bij de echte jij.
Want in werkelijkheid, waar je echt plezier uit kan halen is NU aanwezig. En je kunt geen plezier hebben in het verleden, want die kans heb je gewoon gemist of achter je gelaten. Het is dit moment in het nu wat je roept om te genieten. Dat wil overigens niet zeggen dat er ook dingen zijn waar je in het verleden van hebt genoten. Alleen zelfs de dingen, waar je in het verleden heel veel plezier aan beleefd hebt, hoeven niet perse zo plezierig in het nu te zijn. Jij bent nu zelf anders dan in het verleden, je bent niet meer dezelfde persoon als toen.
Vergelijk het met een draaimolen waar je als kind niet vanaf kon blijven, en rondjes achtereen met plezier in draaide. Dat is echt in het nu zijn, je genoot daar elk rondje weer opnieuw van, en het paard bleef net zo spannend, en de toeter van de motorfiets maakt elke keer opnieuw en geweldig geluid. Een paar jaar later keek je er niet meer naar om, en als volwassene denk je misschien; ‘Shit een draaimolen, daar moet ik weer op mijn kind wachten, of ik krijg hem er zeker voorlopig niet meer uit!’
Als je met deze wetenschap naar je relatie kijkt, realiseer je:
Je relatie is in het NU! De relatie die je voor je zelf hebt gecreëerd of beter gezegd, nog steeds aan het creëren bent, dat is je ware relatie.
donderdag 23 april 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
WIE BEN IK
- David (AVRAAM)
- Vlissingen, Netherlands
- Dat is een hele goede vraag! Het antwoord afhankelijk is van het moment waarop deze vraag gesteld wordt. Want, zeker bij zijn er momenten dat ik alleen de lagen zie waaronder ik mij veilig aan het verstoppen ben. Onder deze lagen vind ik hetzelfde warmte, liefde en rust die in ieder van ons huist. Hierdoor, ben ik niet veel anders dan jij of wie dan ook. Zonder deze bril mag ik kwetsbaar zijn, mag ik dingen niet weten, mag ik gewoon zijn. Kijkt de rest van de wereld ook zo? Zolang het de wereld van 2 dimensies is waarschijnlijk niet. Want wij moeten expert zijn!! Expert waarin, zou ik mij afvragen? Als wij allen mogen putten uit de oneindige kennis die overal al is en energetisch beschikbaar is waarom dan deze onderscheidinglijn. Waarom zou je dan een expert willen zijn? Om te weten wie je bent!!! Dit is een paradox die wij onszelf continue creëren. Om? Achter te komen wie wij zijn!!!! Alleen wat wij werkelijk zijn is: een oneindige bron van energie en volgens kwantum fysici een grote niks. Als wij niks zijn, dan is er geen onderscheid en dan is ook ineens gelijkheid en dan mogen wij wel zijn. Gewoon zijn. Wil je toch weten kijk dan op www.journeytherapeut.com
Verleden loslaten? Voor mij is dat een noodzaak, ik heb ruim twee jaar geleden borstkanker gehad en daardoor heb ik ,na de behandelingen, een soort nieuwe start moeten maken. Opnieuw opbouwen met werk, zwemmen, de realtie met mijn partner en kinderen is veranderd enz. Als ik het hele plaatje hoe het gekomen is en hoe het verder zal gaan wil bevatten, haal ik er van alles bij en wordt ik erg moe in mij hoofd.Als ik met de dag leef en van de dingen geniet gaat het wel goed. Door de helende reis, de terugkomst avonden en ook de adem meditatie ervaar ik nog iets anders wat "nieuw" is voor me. Dan is het ruimer om me heen en vallen gedachten eventjes weg. En als ik me kwetsbaarder en open op durf te stellen kom ik dichter bij mezelf en anderen. Wel jammer dat sommige mensen mij zien als iemand met een "verleden".
BeantwoordenVerwijderen