Verhaal

"Iedere man heeft twee vrouwen lief: de ene is de schepping van zijn verbeelding, de andere is nog niet geboren." Kahil Gibran.

Zelfs de wijsheid van deze grote man is gebaseerd op een verhaal. Namelijk dat mannen continue op zoek zijn naar iets wat er toch niet te krijgen is. Dat is louter een verhaal, een verhaal uit je verbeelding. Wij hebben ons als zo vaak verschuilt achter een algemeen aanvaarde stelling, of waarheden die niet eens van jezelf zijn. ‘Mijn eigen verhaal zou mij beschermen, mijn eigen verhaal is ook veilig, want die heb ik mijzelf al zo vaak verteld dat ik het op de automatische piloot zou kunnen spelen. Door het spelen van mijn verhaal hoef ik niks te voelen.’ Ik heb mijzelf jaren lang het verhaal verteld dat het misbruik wat ik onderging, mij al op jongere leeftijd een seksuele ervaring heeft gegeven. In werkelijkheid wilde ik de pijn en de vernedering niet voelen. De vernedering van tekort schieten, omdat ik echt niet wist wat van mijn verlangd werd. De pijn van niet kunnen genieten van intimiteit. Een verhaal dat ik in mijn hoofd in stand kon houden, daar achter lag een diepe woede naar vrouwen, en ook een behoefte om ze betaald te zetten. Waardoor ik wel aan de verliefdheid mocht ruiken, maar niet de echte liefde, die onder al deze emotionele lagen ligt, kon ervaren.

Iedereen heeft een eigen verhaal, of het een interessant verhaal of een saai verhaal is, dat is niet belangrijks. Het belangrijkste is dat het verhaal ons helpt door het leven heen te baggeren, zonder dat wij iets van onze oorsprong kunnen ervaren. Zonder dat wij er iets van willen voelen. En het voornaamste: Niet het contact kunnen hebben met onze zuivere essentie. De enige reden waarom wij dat niet kunnen, is omdat over onze zuivere essentie heen laagjes opgebouwd zijn, laagjes waar pijnlijke herinneringen aan vast zitten, of wel van onszelf of van anderen Deze pijnlijke herinneringen hoeven wat ons betreft niet opgerakeld te worden, want wij zijn bang dat wij erin zullen blijven vastzitten. Of dat er, als de beerput opengemaakt wordt, geen einde komt aan het gevoel wat je hier onder hebt verstopt. Echter, als je het gevoel volledig toe laat, is de enige richting die dit gevoel op kan gaan, naar buiten toe en dus echt je lijf uit, en vaak voorgoed. Dus wij hebben een verhaal gevormd, die de hele opbouw en beveiliging van die laagjes in stand houdt. Vraag jij jezelf nooit eens af wie je zou zijn zonder je verhaal. Echt zonder je verhaal. Wat blijft er dan werkelijk over? Wellicht kun je voelen dat als er niets van je verhaal over blijft, er stilte en leegte is. Dat is niet iets dat je met je gedachten kan bevatten, Geef jezelf toestemming om te voelen wat er dan naar boven borrelt. Wellicht zou je op die manier contact kunnen krijgen met je zuiverheid, je schoonheid en de liefde die je bent. Dat is je ware essentie.