Als allereerste ben ik mijn ouders dankbaar voor dat ze mij op deze wereld hebben gezet en mij de kans hebben gegeven om te genieten van het leven in al haar aspecten. Ten tweede ben ik ze dankbaar voor alle lessen die ik alleen maar via hun heb kunnen leren, sommige zijn wel door mijn “strot geduwd”. Zoals: ‘Laat jezelf vooral niet zien, en deel je geluk met niemand.’ Overweeg ook de mogelijkheid dat wij onze ouders gekozen hebben om iets op deze wereld te leren. Iets wat Uniek is en dat het alleen maar bij deze ouders mogelijk was om te leren.
En waarom zal ik ze dan ergens de schuld van geven? Zal ik ze er de schuld van kunnen geven, voor het feit dat ze mij 3 keer omhoog hebben gegooid, 2 keer hebben opgevangen en 1 keer niet? Of van alle verwijten en negatieve overtuigingen die ik nog steeds van hun bij mij draag. Want helaas is dat wel het geval. Een jong kind is als een spons die alle opvangt, zo leert een kind. Ook probeert hij diegene die het dichtst bij hem staat gelukkig te maken. Het kind vangt alles op waar zijn ouders op dat moment mee lopen en niet gelukkig mee zijn. Hij kan niet anders, want hij is eenmaal een spons. Daarom is het wellicht belangrijk om je er bewust van te worden of er nog dingen zijn die je bewust of onbewust van je ouders bij je draagt. En zo ja wellicht is het ook een goed moment om het liefdevol terug te geven. Hun pijn, hun teleurstelling, hun onmacht, zelfs de woorden die zij ooit tegen je gezegd hebben (de woorden waar je van schrikt, zodra je merkt dat je het tegen je eigen kind aan het herhalen bent) alles wat je nog steeds zou belemmeren om te zijn wie je bent. Je zou het in gedachten kunnen doen, door je voor te stellen dat je tegen over je ouders staat en hun alles wat niet bij je hoort liefdevol teruggeeft. Je zou het ook tijdens een helende Reis kunnen doen, waarvoor je een afspraak zou kunnen maken. Zie www.journeytherapeut.com . Het is niet belangrijk hoe je het doet, het is belangrijk dat je er bewust van wordt wat wel en wat niet van jou is, en dat je je bewust bent van wie je werkelijk bent.
donderdag 16 april 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
WIE BEN IK
- David (AVRAAM)
- Vlissingen, Netherlands
- Dat is een hele goede vraag! Het antwoord afhankelijk is van het moment waarop deze vraag gesteld wordt. Want, zeker bij zijn er momenten dat ik alleen de lagen zie waaronder ik mij veilig aan het verstoppen ben. Onder deze lagen vind ik hetzelfde warmte, liefde en rust die in ieder van ons huist. Hierdoor, ben ik niet veel anders dan jij of wie dan ook. Zonder deze bril mag ik kwetsbaar zijn, mag ik dingen niet weten, mag ik gewoon zijn. Kijkt de rest van de wereld ook zo? Zolang het de wereld van 2 dimensies is waarschijnlijk niet. Want wij moeten expert zijn!! Expert waarin, zou ik mij afvragen? Als wij allen mogen putten uit de oneindige kennis die overal al is en energetisch beschikbaar is waarom dan deze onderscheidinglijn. Waarom zou je dan een expert willen zijn? Om te weten wie je bent!!! Dit is een paradox die wij onszelf continue creëren. Om? Achter te komen wie wij zijn!!!! Alleen wat wij werkelijk zijn is: een oneindige bron van energie en volgens kwantum fysici een grote niks. Als wij niks zijn, dan is er geen onderscheid en dan is ook ineens gelijkheid en dan mogen wij wel zijn. Gewoon zijn. Wil je toch weten kijk dan op www.journeytherapeut.com
Eigenlijk David heb ik er veel meer moeite mee om mezelf te vergeven voor de dingen die ik zelf als ouder niet goed doe. De negatieve opmerkingen flap ik er soms uit voordat ik er erg in heb. Uit pure onmacht meestal. Natuurlijk doe ik ook heel veel wel goed maar dat lijkt van minder belang te zijn. Mezelf vergeven is denk ik minstens even belangrijk want met een schuldgevoel schiet niemand iets op. Of lukt dat pas goed als ik eerst de eigen ouders, niet een beetje maar helemaal, voor hun tekortkomingen vergeven hebt? Ria
BeantwoordenVerwijderenwat houdt je tegen om je ouders helemaal te vergeven? Hun gedrag en hunzelf kan je toch niet veranderen, door het los te laten geef je jezelf de vrijheid.
BeantwoordenVerwijderenMorgen is een Blog over onze kinderen.