woensdag 14 oktober 2009

De lasten die wij van een andere dragen.

Welke lasten bedoel ik hier mee: bijvoorbeeld de pijn van het Joodse volk of de pijn van je ouders die je als kind heb gezien en vooral gevoeld. Want als kind ben je een spons, je bent aan het leren en aan het opnemen. Zoveel als de intelligentie (IQ) als emotionele intelligentie (EQ) worden opgevoed. Daarnaast wil je als kind dat iedereen om je heen gelukkig en blij is, waardoor je als het waren opent voor de energieën in je omgeving. Mocht er in je omgeving veel pijn en negativiteit plaats vinden, zou mogelijk zijn, dat je dat als een spons in je opzuigt, zo wel bewust als onbewust.



Wat raar hoe de geschiedenis zich herhaal ik draag de pijn van mijn ouders, die zij van hun ouders dragen, mijn dochter draagt mijn pijn en zo voort. En hoe gevoelig kunnen we zijn als wij de pijn die wij bij de ander herkennen, gauw associëren wij het met onze eigen pijn. Alleen is dat is niet perse de waarheid.



Ik heb de pijn mijn ouders gedragen van hun oorlogstrauma, mijn broer heeft de pijn gedragen van mij ouders die ik heb veroorzaakt. Mij ouders dragen waarschijnlijk de pijn met zich mee, van alle verlies die hun gezinnen en de mensen om uit hun naaste omgeving bij zich dragen. Erger nog zij lijken de pijn te dragen van de heel Joodse volk.



Het lijkt wel op een olie vlek die alleen maar groter wordt, of een besmettelijke ziekte die moeilijk te genezen is. Wat is er voor nodig om er van af te komen? Naar mijn idee de enige medicijn is: bewust te worden, wat van mij en wat van de ander is. Als ik de pijn van de traumatische ervaringen van mijn ouders bij hun kan laten, wil het niet zeggen dat ik mij er van distantieer en afsluit. Nee, ik kan het liefdevol terug geven. Ik kan wel compassie hebben met hun trauma en hun verleden, alleen het hoeft mij niet te beïnvloeden. Ik kan wel begrip tonen, maat het hoeft niet het hoofd thema van mijn leven te zijn. Net als mijn kinderen die lasten van mij niet hoeven te dragen. Als wij dat allemaal teruggeven en terug nemen wat de ander voor ons draagt, zorgen wij ervoor dat de olievlek stopt, en kunnen wij veel bewuster en sterker voor de dag komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

WIE BEN IK

Mijn foto
Vlissingen, Netherlands
Dat is een hele goede vraag! Het antwoord afhankelijk is van het moment waarop deze vraag gesteld wordt. Want, zeker bij zijn er momenten dat ik alleen de lagen zie waaronder ik mij veilig aan het verstoppen ben. Onder deze lagen vind ik hetzelfde warmte, liefde en rust die in ieder van ons huist. Hierdoor, ben ik niet veel anders dan jij of wie dan ook. Zonder deze bril mag ik kwetsbaar zijn, mag ik dingen niet weten, mag ik gewoon zijn. Kijkt de rest van de wereld ook zo? Zolang het de wereld van 2 dimensies is waarschijnlijk niet. Want wij moeten expert zijn!! Expert waarin, zou ik mij afvragen? Als wij allen mogen putten uit de oneindige kennis die overal al is en energetisch beschikbaar is waarom dan deze onderscheidinglijn. Waarom zou je dan een expert willen zijn? Om te weten wie je bent!!! Dit is een paradox die wij onszelf continue creëren. Om? Achter te komen wie wij zijn!!!! Alleen wat wij werkelijk zijn is: een oneindige bron van energie en volgens kwantum fysici een grote niks. Als wij niks zijn, dan is er geen onderscheid en dan is ook ineens gelijkheid en dan mogen wij wel zijn. Gewoon zijn. Wil je toch weten kijk dan op www.journeytherapeut.com