Commitment/Verplichting

Grappig ik heb het woord Commitment eigenlijk nooit begrepen, ik interpreteerde het altijd als overgave en niet als verplichting. Voor mij heeft verplichting een negatieve bijsmaak en is gelijk aan verantwoordelijkheid, en mijn hele leven lang probeer ik de verantwoordelijkheid niet te nemen. Ooit is mij door een aurareader verteld dat ik in een vorige leven een peloton soldaten heb verloren waar ik als sergeant of een officier verantwoordelijk voor was. Het klinkt natuurlijk heel interessant en geeft ook wel een excuus waarom en waar onder of achter ik mij kan lekker schuilen. Alleen wat schiet ik hier mee op. Want zonder verplichting en verantwoordelijkheid kan ik geen gezonde relatie hebben. Het blijft dan een spel, Mijn lerares Vered Neta zei eens tegen “ you don’t know what commitment is” achteraf na al die jaren kan ik wel zien dat zij gelijk had. Ik wilde het ook niet weten want het leven was toch een spel, Spel die ik heel goed wist te spelen en zeker mijzelf in de luwte te houden. O wat ben ik een fijngevoelig mens en o wat help ik en begrijp ik de anderen goed. Hierdoor, hoefde ik nooit in de spiegel te kijken. Totdat ik in mijn eerste Helende Reis sessie met Marieke uit het niets heb besloten om mijzelf bloot te geven met alle nodige gevolgen van dien: nl niet altijd aardig gevonden te worden, dat Marieke boos op mij was, teleurgesteld en zelfs bijna de deur uit wees. Echter is het wel de moeite waard zowel open blijven als verantwoordelijkheid dragen voor zelfs mijn gedachten, ook al weet ik niet waar ze vandaan komen. Waardoor de liefde echt de kans krijgt, waardoor wij kunnen ontspannen in onze relatie en waardoor wij in vertrouwen leven ook al zijn er momenten in het dagelijks leven dat het niet zo goed of in wat stroef gaat.