Wanneer je stopt met het willen verbeteren van je partner, en jezelf gaat afvragen: “ Wat zou ik kunnen doen aan mijzelf, waardoor onze relatie en ons samenzijn beter zou kunnen worden” dan breng je jouw relatie en je leven in een stijgende lijn. Ik hoor wel eens zeggen: “Mijn partner heeft op dit moment een dip waardoor onze relatie nu niet helemaal optimaal is, maar het gaat wel over”
Het zijn juist de dips waar de lessen verscholen liggen, het zijn juist de dips die onze relatie beter kunnen maken, mits wij op dit moment echt bij ons zelf te rade gaan. Wat is er echt aan de hand, waar ligt mij eigen pijn, hoe lang draag ik deze al met mij mee, is er iets aan te doen op dit moment, past het nu nog in mijn leven? Stel je voor dat de dip van je partner ook een signaal is richting jou?
Dus in plaats van de opmerking: “Als hij/zij maar daar en daar aan werkt dan zal het wel beter worden”, zou je kunnen zeggen: “Waar doet het mij pijn?”
Er zijn enkele redenen waarom het alleen bij jezelf te vinden is.
Het allerbelangrijkste is: je kunt de dingen bij de ander zien of herkennen, omdat jij deze zelf kent, bewust of onbewust. Vergeet niet, je partner is een spiegel van je ziel. Alles wat je daar aan onvolmaaktheid vindt, zijn dingen die je van jezelf niet wilt zien, bagatelliseert en niet eens naar durft te kijken. Je durft wel naar je partner te kijken omdat dit geen echte pijn doet. Alleen als je jouw eigen pijn er in herkend kun je je levenspartner werkelijk tot steun zijn en hem/haar helpen ook dit stuk onder ogen zien. Weet dat hij/zij zelfs wellicht verder is dan jij, omdat hij of zij wel toelaat wat er is of er bewust mee bezig is. Dan zou je echte compassie kunnen tonen, en een voorbeeld voor je partner zijn. Want de spiegel werkt ook in de positieve zin van het woord. Jij en je partner kunnen ook de positieve dingen in elkaar herkennen, en je kunt ze alleen maar herkennen omdat jij deze zelf ook hebt. Helaas wordt dit vaak vergeten, omdat de focus veelal bij het negatieve ligt.
Blijf dus alsjeblieft naar elkaar luisteren. Blijf van elkaar leren en weet dat de ander niet alleen daar is om je te helpen op je levenspad en dat hij/zij niet veel anders is dan jezelf.
maandag 6 juli 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
WIE BEN IK
- David (AVRAAM)
- Vlissingen, Netherlands
- Dat is een hele goede vraag! Het antwoord afhankelijk is van het moment waarop deze vraag gesteld wordt. Want, zeker bij zijn er momenten dat ik alleen de lagen zie waaronder ik mij veilig aan het verstoppen ben. Onder deze lagen vind ik hetzelfde warmte, liefde en rust die in ieder van ons huist. Hierdoor, ben ik niet veel anders dan jij of wie dan ook. Zonder deze bril mag ik kwetsbaar zijn, mag ik dingen niet weten, mag ik gewoon zijn. Kijkt de rest van de wereld ook zo? Zolang het de wereld van 2 dimensies is waarschijnlijk niet. Want wij moeten expert zijn!! Expert waarin, zou ik mij afvragen? Als wij allen mogen putten uit de oneindige kennis die overal al is en energetisch beschikbaar is waarom dan deze onderscheidinglijn. Waarom zou je dan een expert willen zijn? Om te weten wie je bent!!! Dit is een paradox die wij onszelf continue creëren. Om? Achter te komen wie wij zijn!!!! Alleen wat wij werkelijk zijn is: een oneindige bron van energie en volgens kwantum fysici een grote niks. Als wij niks zijn, dan is er geen onderscheid en dan is ook ineens gelijkheid en dan mogen wij wel zijn. Gewoon zijn. Wil je toch weten kijk dan op www.journeytherapeut.com
Wat je nu vertelt herken ik wel. Soms helpt het al ,als ik vol verwijten zit, om mijn partner in gedachten voor te stellen zoals ik hem het liefste zie, dat kost op dat moment wel moeite maar het werkt wel. Ook weet ik dat mijn partnet mij ondersteund als ik het ergens heel moeilijk mee heb. Wat ik wel moeilijk vind is om met de negatieve ladingen van mijn partner om te gaan, als ze niet tegen mij gekeerd zijn is het tegen de kinderen en dat maakt het nogal ingewikkeld ook al omdat de bui soms ineens omslaat. Verder merk ik wel dat als ik me meer openstel dat dat het hele gezin goed doet. Alleen heb ik soms het idee dat dat wel eenrichtingsverkeer is of zou dat ook weer mijn eigen weerstand zijn?
BeantwoordenVerwijderen