Veiligheid als basisbehoefte

Dit is onze grootste basis behoefte, die wij allemaal uit de baarmoeder met ons mee dragen. Een veiligere plek kan ik mij niet voorstellen. Zacht en warm, gedempte geluiden en altijd een goede temperatuur, geen zorgen en verantwoordelijkheden. Bewust of onbewust weet je dat er voor je wordt gezorgd, en dat je in alle basis behoeftes wordt voorzien. Fysiek contact die geen weerga kent.
Direct bij onze geboorte wordt er inbreuk op deze fysieke gewaarwording gemaakt, je komt in contact met lucht, licht en geluid. Zelfs als je in een waterbad geboren wordt, zul je uiteindelijk kennis maken met onze lawaaierige wereld, waar in je ook je eigen stem mag laten horen. En hoe goed je ouders ook voor je zorgen, het gevoel van een veilige baarmoeder kunnen ze je nooit meer terug geven. De herinnering aan dat gevoel blijft in je cellen opgeslagen, je lichaamsgeheugen of celgeheugen is daar op geprogrammeerd en zal het nooit vergeten. Echter dat gevoel, deze gewaarwording is wellicht niet meer terug te halen. Behalve misschien in diepe trance of tijdens floating (overigens aan te raden aan iedereen), maar helaas niet in het fysieke universum, alleen kun je jezelf er wel bewust van zijn dat je veiligheid mist. Je kunt ook dit niet van een ander krijgen of verwachten. Of zelfs een ander de schuld geven dat je niet kunt krijgen wat je wilt. Alleen als je jezelf ervan bewust wordt dat dit is waar naar je verlangd, zul je ontspanning kunnen vinden. Soms is alleen het uitspreken daarvan al voldoende. De beste manier die ik ken, is naar je lichaam te luisteren en je lichaam echt te vragen waar behoefte naar is.

Niemand kan je dat gevoel van veiligheid geven, zelfs niet in de buurt komen ervan. Echter, er is eigenlijk sinds je geboorte weinig veranderd aan je bewustzijn, die is nog precies het zelfde. Wat je zou kunnen helpen om dit te herinneren is door middel van een hele simpele oefening. Je brengt de aandacht bij jezelf, bij je ademhaling en je lichaam. Hierdoor maak je contact met jezelf op een liefdevolle manier. Je zoekt de stilte in jezelf zonder afgeleid te worden door geluiden om je heen en gedachten die door je heen flitsen. Dan ontstaat er een moment waar je bewustzijn zich herinnert dat het in wezen veilig is.

Dat baby’tje is nog steeds in jou, of jij bent dat baby’tje . Jij bent de enige die weet wat je nodig hebt en je kunt hem de baarmoeder geven die hij zoekt.