Wat is het limbisch systeem, en hoe snel zou je het kunnen ontrafelen?

Volgens hersenswetenschappers wordt ons gevoel gereguleerd in een deel van de hersenen dat de naam limbisch systeem heeft. Het limbisch systeem (Latijn limbus = rand of zoom) is een groep structuren in de hersenen die betrokken zijn bij emotie, motivatie, genot en het emotioneel geheugen.Omdat het mogelijk is om elektrische activiteit in de hersenen te meten, zou het mogelijk zijn om te begrijpen, hoe onze hersenen reageren op morele en gevoelsmatige kwesties

Dacht ik niet dat ons gevoel in het hart lag. Het limbisch systeem is verantwoordelijk voor de productie van hormonen, eigenlijk zijn het neuropeptides genaamd, door Candice Perth (bekend uit de film “What in the Bleep do we know”) molecules of emotions genoemd. Deze hormonen (kleine deeltjes) zorgen ervoor dat ons lichaam in staat is om emotioneel te reageren.

Zou dit systeem ooit te begrijpen en te ontrafelen zijn? Wij willen toch zo graag alles begrijpen en in kaart leggen. Zou het niet saai zijn als wij als een robot door het leven gaan? Als bijvoorbeeld angst omhoog komt dat je dan zegt ach, mijn limbisch systeem is aan het reageren. Of dat je een knopje aanklikt op een apparaat waarop je aangesloten bent. Dit apparaat werkt net zo effectief als antidepressiva, alleen veel gerichter. Het zou gericht kunnen zijn op een bepaalde emotie. Wij zouden dan elke emotie specifiek kunnen onderdrukken. Wij zouden knopjes kunnen indrukken tegen verdriet, tegen frustratie, tegen machteloosheid en tegen vreugde.

Alle emoties zijn gezond, die zijn daar om gezien, gehoord en gevoeld te worden, en ze horen bij ons mens zijn. Want met alle respect voor ons limbisch systeem en voor de wetenschappers die het in het kaart proberen te leggen; de mensheid kent angsten, de mensheid kent verdriet. Angsten bijvoorbeeld, worden aangewakkerd door oerhormonen(neuropeptides) die gemaakt zijn om te overleven. Blijkbaar heeft angst een hele nuttige beschermfunctie.

Verdriet is heel belangrijk in elk verwerkingsproces, en verdriet zorgt ervoor dat wij in staat zijn om helemaal bij onszelf te komen. Het feit dat het lijkt dat er nooit een einde aan komt, is omdat wij het niet helemaal durven toe te laten en liever blijven mijmeren door ons zelf zielig te vinden.
Ga AUB nooit een emotie uit de weg!

Wat is je waarheid?

Simpele waarheid is, dat wij er zijn! Dat wij een lichaam hebben, dat wij ademen, lief hebben en uiteindelijk doodgaan. Wij hebben de neiging om deze waarheid te gaan verkleuren met verhalen die dicht bij de waarheid zijn, en toch net geen waarheid zijn. Alsof het bedoeld is om het leven interessanter te maken dat het al is. Let op! Het leven is interessant, ook al gebeurt in je ogen niet veel. Realiseer je wel dat je een deel uitmaakt van deze planeet, van het ZIJN hier op aarde, dus je draait gewoon lekker mee. Dat betekent ook, dat alles wat je interessant zou kunnen vinden en wat zelfs de ‘ver van je bed show’ lijkt, jij er net zo verantwoordelijk voor bent.

Want geen enkele artiest kan zonder publiek, geen enkele sporter kan zonder supporters, geen wetenschapper kan zonder gevolg, geen leraar zonder een leerling en geen bloem zonder een bij.

Dus als het één niet zonder het ander kan, dan is het de vraag: wat en wie is belangrijk? En waarom is jouw waarheid dan minder waar dan de andere waarheid? Waarom zou je het dan gekleurd willen zien?

De waarheid is eigenlijk zo simpel als het leven zelf. Zelf was ik vroeger bang voor de waarheid, omdat ik bang was dat mensen er achter zouden komen wie ik zag of dacht dat ik was. En wie ik werkelijk dacht te moeten zijn, betekende voor mij toen: voldoen aan alle normen en waarden. Alles te moeten weten en alles te moeten kunnen. Nu, ik kon het niet. Ik kon het ook niet accepteren van mijzelf dat ik het niet kon, en daarom moest ik van alles uithalen om dit te verdoezelen. Ik kan je zeggen dat dit heel erg vermoeiend is.

Er is een andere, veel simpelere waarheid; gewoon te zijn wie je bent. Precies zoals je bent, niet meer en niet minder. Sommige dingen weet je, andere dingen weet je niet. Je hebt goede kwaliteiten en hebt minder goede kwaliteiten, en het allerbelangrijkste om te weten is dat jij net zo veel bijdrage levert aan deze wereld als alle anderen, en dat het blijkbaar voor jou net zo een ereplaats is als voor alle anderen.

Vrijspraak Jomanda,

Daar ben ik blij om, niet omdat ik zelf in de zogenaamde alternatieve hoek zit, maar vooral omdat het hier over iets heel elementairs gaat. Iets wat wij al jaren over het hoofd zien, namelijk eigen verantwoordelijkheid! Het is en het blijft een persoonlijke verantwoordelijkheid van ieder individu, wat hij wel of niet met informatie die hij krijgt doet. Het is niet wat de artsen zeggen, (de artsen geven je de informatie) het is hoe jij er mee omgaat.

Onze maatschappij is een paar jaar geleden begonnen met het recht op informatie, want vroeger wist je niet eens wat je mankeerde. Nu is de tijd gekomen dat wij ons genezings proces meer in eigen hand nemen. Wij zijn zo afgedwaald van onze eigen verantwoordelijkheid, er is zo een grote behoefte aan “wijze raad” , het liefst willen wij allemaal horen: ‘Zeg mij wat ik moet doen en hoe lang heb ik nog te leven?’ Wij zouden ook kunnen kiezen voor een andere aanpak, namelijk wat is er nog meer wat ik kan doen, met nadruk op het ik! Of je nou een dodelijke ziekte hebt, overigens wil het alleen maar zeggen dat jouw klokje op dat moment sneller tikt dat de andere klokjes, of dat je in een donkere periode van je leven bent beland. Neem je eigen beslissing, kies wat op dat moment voor jou en je lichaam het beste is, en vraag van de mensen om je heen je keuze te respecteren. Want zeker als deze mensen echt van jou houden, zullen zij ook achter je beslissingen blijven staan.

Het is niet zo dat de een beter is dan de ander, het is wel zo dat jij de keuze hebt. Niemand weet wat de toekomst brengt, mensen kunnen alleen maar uit hun eigen expertise en ervaringen de dingen met jou delen. Overigens Sylvia Millecam was ook niet gek om niet te zien dat zij een groot gezwel in haar borst had. Het was echter haar keuze om niet regulier behandeld te worden. Het is ook niet zo dat iemand behalve jij zelf je kan genezen, niet alleen de medicatie of de kruiden. Het is alleen wanneer je een bepaalde knop in jezelf weet in te drukken, die de totale genezing mogelijk maakt. Wij blijven een levend wezen, en de definitie van levend is dat het eindig is. De vraag blijft wanneer en hoe. En ik hoop dat wanneer mijn tijd zover is, dat ik zelf de omstandigheden mag bepalen waarin het gebeurt, en daarbij geholpen word door die gene waar ik op dat moment voor kies.

Roken is.....

Waarom zou ik nog schrijven over roken? Iedereen weet toch dat roken dodelijk is, dus ongezond, mits je echt dood wil. Dood gaan wij toch, is het antwoord. De vraag is wanneer en hoe. Dood gaan omdat je tijd gekomen is en je rustig afscheid van het leven gaat nemen, of dood gaan omdat je hart midden in het actieve levensproces stopt met tikken, omdat de bloedvaatjes die het hart van energie voorzien verstopt raken. OF dood gaan omdat je geen adem kunt halen, doordat je longen vol met kanker cellen zitten, of elke andere kankervorm die je lichaam opeet. Er is nog een ander argument voor het stoppen met roken die veel minder bekend is: het is namelijk zo dat in sigaretten rook, een enorme hoeveelheid vrije radicalen zitten nl 1012, deze radicalen plegen een enorme aanslag op je huid, waardoor je huid er veel ouder uitziet dat die in werkelijkheid is. Kijk maar goed naar de mensen om je heen die roken. Er zijn bijna niet genoeg antioxidanten aan te slepen om het tegen te werken. Als tegenargument krijg je dan te horen: ‘Ja maar dan ga ik te veel eten en dan word ik dik, en dat is ook niet goed.’ De enige reden waarom je zou gaan eten als je met roken stopt is, dat er een emotioneel probleem die door het roken onder de oppervlakte werd verschoven, naar buiten komt. Een andere manier om dit probleem steeds onder de oppervlakte te houden is om jezelf vol te eten. Emoties zijn gezond! En emoties horen bij ons, ze maken deel van ons uit. Je kunt beter de emoties verwelkomen en omarmen als een klein kind. En als je de emotie toestemming geeft om naar buiten te komen en er gewoon laat zijn, zul je waarschijnlijk ervaren dat het veel minder erg is dan je er oorspronkelijk over dacht. Dat je wellicht minder reden hebt om naar een sigaret of een koekje te grijpen.
De reden dat ik met roken stopte, (van 2 pakjes per dag) is omdat mijn dochter toen zij een jaar of 6 was, tegen mij zei: ‘Papa als je niet met roken stopt ga je dood’. Kinderen en dronken mannen spreken altijd de waarheid. Dat is waar. Maar wat voor mij veel sterker woog, is dat ik mijn dochter de pijn van verlies niet wilde aandoen. Kon ik dan in een keer stoppen? Natuurlijk niet! Maar het raakte mij genoeg en deed genoeg pijn van binnen om het in ieder geval een eerlijke kans te geven. In dit geval heeft de pijn het gewonnen van plezier, en uiteindelijk resulteert dit in plezier en vrijheid. Het is heerlijk om niet meer gebonden te zijn aan de sigaret, en alles wat er mee verbonden is. Altijd er maar aan moeten of je ergens nog een pakje hebt liggen, winkels of benzine stations die open moet zijn, een horeca gelegenheid waar ze het rookverbod aan hun laars lappen. De blikken van onbegrip van mensen die niet roken, het idee dat je dan ongezellig of niet sociaal genoeg bent met je vrienden. Het zijn allemaal lasten die ik niet meer hoef te dragen, en hoe minder lasten des te vrijer ik ben, des te meer tijd ik over heb voor de dingen die er echt toe doen.
Dus gewoon stoppen!

Doem Scenario's.

Wat raar dat onze wereld door ‘doem scenario’s’ wordt beheerst. Ik vraag mij af, hoe het komt dat wij altijd van het ergste uitgaan. Zoals nu met de uitbraak van het varkensvirus in Mexico, waar wij gelijk van het ergste uitgaan. De vergelijking met Spanje in 1918, toen 50 miljoen mensen aan een ander virus zijn overleden. Er zijn natuurlijk ook andere analogieën te bedenken. De vergelijking met het einde van de wereld, of de voorbereiding van de aarde naar 2012, terwijl er een negatieve lading aanwezig is.
Hebben wij deze negativiteit echt nodig? Is het omdat wij bang zijn voor teleurstellingen? Dit doet mij denken aan alle doem scenario’s rondom de eeuw wisseling! Wat een heisa; alle computers van slag, rampen in de wereldeconomie, gevaar voor oorlog, en ga zo maar door. Terwijl wij als mensen op dit moment juist de unieke kans kregen om deze bijzondere dag te verwelkomen. Ik heb dat toen ook gedaan, in Reykjavik Iceland. Onlangs het feit dat het geweldig was, kan ik mij ook de angst herinneren.
Overigens aan het varkensvirus is niets te doen, het vaccin is nog niet klaar. Het goede nieuws is echter dat buiten het besmette gebied, buiten Mexico, het virus niet zo virulent ( agressief) is. Toch onlangs deze feiten zijn wij bezig om alarm fase 6 in te stellen.
Of komt negativiteit door de media, omdat het slechte nieuws beter verkoopt dan het goede? In Israel ben ik om die reden gestopt met kranten lezen. Gelukkig hebben wij in Nederland meer objectieve kranten. Echter, nu ik mij meer in de
Nederlandse taal aan het verdiepen ben, merk ik dat er veel meer negatieve spreekwoorden zijn dan positieve, dat zegt genoeg. Blijkbaar is ons bewustzijn doordrongen door oerangst die ons steeds beheerst, blijkbaar zijn wij nog steeds bezig met overleven. Wij zijn vergeten dat we in een nieuw tijdperk leven. Een tijdperk van snelle communicatie, een tijd perk met een enorme wetenschappelijke vooruitgang en ook een tijdperk van hoger bewustzijn. Dus het wordt wel eens tijd om naar de positieve kant van het verhaal te kijken, niet dat ik in eerste instantie iets positiefs aan een dodelijk virus kan ontdekken.
Behalve extra geld en aandacht voor viraal onderzoek en vaccin ontwikkelingen; aandacht en geld voor de infrastructuur, de gezondheidszorg en de landbouw in Mexico. Aandacht en geld aan de infrastructuur in alle andere derde wereld landen- waar elke dag nog vele kinderen aan de hongersnood overlijden, in plaats van geld in de wapenindustrie pompen.
Ik denk ook dat de tijd rijp is om te realiseren dat wij een sterk en krachtig genoeg organisme ontwikkeld hebben die in staat is om zichzelf te beschermen, bewuste keuzes te maken, en zich vooral te richten op het leven NU!!!!